Επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη
Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη έχει καθιερωθεί στις 14 Νοεμβρίου. Πρόκειται για την ημερομηνία γέννησης του Frederick Banting, ο οποίος, μαζί με τον Charles Best, συνέλαβαν πρώτοι την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της θεραπευτικής ινσουλίνης στον Καναδά το 1921.
Με αφορμή την ημέρα αυτή, οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Τεντολούρης (Καθηγητής Παθολογίας ΕΚΠΑ, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείου Λαϊκό), Σταυρούλα (Λίνα) Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας ΕΚΠΑ, Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείου «Αλεξάνδρα») και Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ) παρουσιάζουν τις κύριες επιπλοκές της νόσου.
Οι επιπλοκές του διαβήτη διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες, τις οξείες και τις χρόνιες.
Οξείες Επιπλοκές
Οι οξείες επιπλοκές σχετίζονται με απότομες αυξομειώσεις των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και μπορούν να εκδηλωθούν οποιαδήποτε στιγμή. Οι δύο κύριες οξείες επιπλοκές είναι:
- Υπογλυκαιμία: Πρόκειται για πτώση των επιπέδων γλυκόζης κάτω από τα φυσιολογικά όρια, συχνά λόγω υπερβολικής δόσης ινσουλίνης, έλλειψης τροφής ή υπερβολικής σωματικής άσκησης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, εφίδρωση, ταχυκαρδία και, σε σοβαρές περιπτώσεις, απώλεια συνείδησης ή και επιληπτικές κρίσεις.
- Διαβητική Κετοξέωση: Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 και προκύπτει, όταν το σώμα δεν έχει αρκετή ινσουλίνη και αρχίζει να χρησιμοποιεί το σωματικό λίπος για ενέργεια, παράγοντας κετόνες. Αυτό προκαλεί οξύτητα στο αίμα και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως κώμα.
Χρόνιες Επιπλοκές
Οι χρόνιες επιπλοκές του διαβήτη είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έκθεσης σε υψηλά επίπεδα γλυκόζης και αφορούν κυρίως το καρδιαγγειακό, το νευρικό και το νεφρικό σύστημα. Αυτές περιλαμβάνουν:
- Καρδιαγγειακές Παθήσεις: Ο ΣΔ αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις, όπως στεφανιαία νόσο και έμφραγμα, καθώς και για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα προκαλούν βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνουν τη συσσώρευση αθηρωματικών πλακών, με αποτέλεσμα την απόφραξη των αρτηριών. «Σιωπηρό» έμφραγμα, δηλαδή έμφραγμα χωρίς πόνο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, αλλά, σύμφωνα με μελέτες, οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σιωπηρή καρδιακή προσβολή.
- Νεφροπάθεια: Η διαβητική νεφροπάθεια είναι η βλάβη των νεφρών λόγω των υψηλών επιπέδων σακχάρου, που μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται σταδιακά και περιλαμβάνουν αυξημένη πρωτεΐνη στα ούρα και αυξημένη πίεση. Η καλή ρύθμιση της γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης είναι κρίσιμη για την πρόληψη της νεφροπάθειας.
- Νευροπάθεια: Η διαβητική νευροπάθεια είναι βλάβη των νεύρων και μπορεί να επηρεάσει διάφορα σημεία του σώματος, όπως τα άκρα, προκαλώντας αίσθημα καύσου, πόνο, μούδιασμα και αδυναμία. Η περιφερική νευροπάθεια είναι συχνή στα κάτω άκρα και αυξάνει τον κίνδυνο για τραυματισμούς και έλκη, τα οποία δύσκολα επουλώνονται.
- Αμφιβληστροειδοπάθεια: Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδούς του ματιού, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όρασης και, τελικά, σε τύφλωση. Η διατήρηση της γλυκόζης σε φυσιολογικά επίπεδα και οι τακτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι είναι σημαντικοί για την πρόληψη αυτής της επιπλοκής.
- Διαβητικό Πόδι: Η βλάβη στα νεύρα και τα αγγεία στα πόδια μπορεί να οδηγήσει σε διαβητικά έλκη και λοιμώξεις, τα οποία δύσκολα επουλώνονται και, σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό. Η καλή φροντίδα των ποδιών και οι τακτικές επισκέψεις σε γιατρούς βοηθούν στην αποφυγή αυτής της επιπλοκής.
Πηγή: Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
Επιμέλεια: Γιώργος Σακκάς
GR-NON-01350