Μακροζωία: Σημαντικότεροι οι γενετικοί παράγοντες παρά η διατροφή
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η ελεγχόμενη διατροφή συνδέεται με αυξημένη μακροζωία. Όμως μια πρόσφατη έρευνα, δείχνει ναι μεν το να τρώει κάποιος λιγότερο θα μπορούσε να επεκτείνει τη διάρκεια ζωής του αλλά τα μεγαλύτερα οφέλη στη μακροζωία τα είχαν όσοι είχαν τη μικρότερη απώλεια βάρους τρώγοντας πιο …ελεύθερα.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο “Nature”, η κατανάλωση λιγότερης τροφής ή λιγότερο συχνά βελτίωνε τη μακροζωία. Όμως οι λιγότερες θερμίδες επηρέαζαν σημαντικά τη διάρκεια ζωής περισσότερο από την περιοδική νηστεία.
Έρευνες με ποντίκια έδειξαν ότι όσα «ακολουθούσαν» δίαιτες με πολύ χαμηλές θερμίδες ζούσαν περισσότερο άσχετα από το σωματικό τους λίπος ή τα επίπεδα γλυκόζης που είναι κοινοί βιοδείκτες της μεταβολικής υγείας και της γήρανσης.
Ο Gary Churchill, γενετιστής ποντικών στο Εργαστήριο Jackson στο Bar Harbor, δήλωσε ότι η μελέτη δείχνει τη σημασία της ανθεκτικότητας. Τα πιο εύρωστα ζώα διατήρησαν το βάρος τους ακόμα και σε στρες και περιορισμό θερμίδων και έζησαν περισσότερο. Υποδεικνύει επίσης ότι μια ήπια μείωση των θερμίδων θα μπορούσε να είναι ο τρόπος εξισορρόπησης της υγείας και μακροζωίας.
Οι ερευνητές εξέτασαν ομάδα ποντικών που διέφεραν γενετικά, χρησιμοποιώντας διαφορετικά είδη δίαιτας. Μια όπου τα ζώα μπορούσαν να τρώνε ελεύθερα οποτεδήποτε, μία δεύτερη στην οποία τα ζώα λάμβαναν είτε 60% είτε 80% των βασικών θερμίδων που έτρωγαν καθημερνά και δυο στις οποίες τα ζώα νήστευαν για μια ή 2 συνεχόμενες ημέρες κατά εβδομάδα αλλά έτρωγαν όσο ήθελαν τις υπόλοιπες ημέρες.
Στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για το υπόλοιπο της ζωής τους με εξετάσεις αίματος και γενικής υγείας.
Γενικά ποντικοί με μη περιοριστικές διατροφές ζούσαν για 25 μήνες κατά μέσον όρο. Όσοι ακολούθησαν διαλειμματική διατροφή για 28 μήνες, όσοι κατανάλωναν το 80% των αρχικών θερμίδων 30 μήνες και όσοι κατανάλωναν το 60% 34 μήνες.
Ποντικοί που φυσικά διατηρούσαν το σωματικό τους βάρος, το ποσοστό λίπους και την υγεία των κυττάρων του ανοσοποιητικού σε περιόδους στρες και χαμηλής πρόσληψης τροφής καθώς και αυτοί που δεν έχασαν σωματικό λίπος αργότερα στη ζωή τους είχαν τη μακρύτερη ζωή.
Ενώ λοιπόν ο περιορισμός των θερμίδων γενικά είναι καλός για το προσδόκιμο ζωής, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι η απώλεια βάρους με περιορισμό θερμίδων είναι στην πραγματικότητα κακή για τη μακροζωία. Επομένως, όταν εστιάζουμε σε δοκιμές σε ανθρώπους σχετικά με φάρμακα για τη μακροζωία και βλέπουμε ότι άνθρωποι χάνουν βάρος και έχουν καλύτερο μεταβολικό προφίλ, φαίνεται ότι αυτό θα μπορούσε να μην είναι καλός δείκτης της μακροζωίας τους.
Μεταξύ αυτών που έτρωγαν τις λιγότερες θερμίδες, ορισμένα ποντίκια ζούσαν μόνο λίγους μήνες και άλλα έως 4,5 χρόνια. Οι ερευνητές που εξέτασαν την αιτία για το εύρος, διαπίστωσαν ότι γενετικοί παράγοντες παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο στο προσδόκιμο ζωής έναντι της διατροφής με σημαντικό παράγοντα τη γενετικά κωδικοποιημένη ανθεκτικότητα.
Πηγή: https://www.nature.com/articles/d41586-024-03277-6
Επιμέλεια: Γιώργος Σακκάς
GR-NON-01320